Leczenie nerwic
Nerwica, zaburzenia nerwicowe (związane ze stresem) jest tradycyjną nazwą, nadal występuje w klasyfikacjach klinicznych jako zaburzenia pod postacią somatyczną, zaburzenia somatopodobne. Czynniki emocjonalne i psychologiczne mają swój zasadniczy udział w powstawaniu tzw. nerwicy.
Zaburzenia nerwicowe i dolegliwości im towarzyszące:
Osoba u której rozpoznaje się zaburzenia nerwicowe, cierpi z powodu powracających w ciele dolegliwości, takich jak bóle głowy, żołądka, przyspieszone bicie serca i innych objawów wegetatywnych. Zaburzenia somatopodobne dotyczą funkcjonowania różnych układów i narządów w ciele, m.in. układu oddechowego, układu sercowo-naczyniowego, pokarmowego, mięśniowego, kręgosłupa, itp. Pacjenci często są badani w celu wykluczenia medycznego podłoża dolegliwości. Czynniki emocjonalne w zaburzeniach nerwicowych odgrywają główną rolę, a pacjenci są nieświadomi tego, co przeżywają i dlaczego pojawiają się u nich wegetatywne dolegliwości. Często szukają pomocy u lekarzy rodzinnych, innych specjalistów lub psychiatrów.
Psychoterapia jako metoda walki z neriwcą
Najbardziej skuteczną metodą leczenia jest psychoterapia indywidualna lub grupowa. Profesjonalne działania psychoterapeutyczne mają na celu zmianę spostrzegania przez pacjenta otaczającej go rzeczywistości, zmianę przeżywania i reagowania w relacjach ze sobą i z innymi ludźmi. Pacjenci uczą się stopniowo radzić sobie z własnym napięciem.
W procesie psychoterapii ważna jest wspierająca relacja z psychoterapeutą. W wyniku wspólnej pracy zwiększa się:
-
świadomość siebie i własnych przeżyć;
-
rozumienie przyczyn doświadczanych stanów emocjonalnych;
-
wachlarz możliwych reakcji, również w relacjach z innymi osobami;
-
umiejętność adaptowania się i radzenia soie w różnych sytuacjach.
Możliwa jest także zmiana sposobu myślenia i przeżywania, dzięki czemu zapobiegamy nawrotom i dolegliwościom o charakterze somatopodobnym.
